ရတနာ့ဂူပြဲ

ရတနာ့ဂူပြဲသည္ ေတာင္ျပဳန္းပြဲေတာ္ႀကီး အၿပီး ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေသာ မႏၲေလးဝန္းက်င္၏ အထင္ကရပြဲေတာ္ တစ္ခုျဖစ္သည္။

ရတနာ့ဂူ ျမတ္စြာဘုရားပြဲေတာ္ႏွင့္ မယ္ေတာ္နတ္ပြဲကို ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ ရက္(စက္တင္ဘာလ ၂ ရက္)ေန႔မွ ဝါေခါင္လကြယ္ေန႔(စက္တင္ဘာ လ ၈ ရက္)ေန႔အထိ က်င္းပလ်က္ရွိရာ မႏၲေလး၊အမရပူရ၊ တံတားဦး၊ စစ္ကိုင္း၊မုံရြာ စေသာ အနီးဝန္းက်င္မွ ဘုရားပြဲလာ နတ္ပြဲလာသူမ်ားျဖင့္ စည္ကားစြာ က်င္းပလ်က္ရွိသည္။

မယ္ေတာ္နတ္ပြဲကို ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ ရက္ေန႔မွ စတင္ေလ့ရွိေသာ္လည္း ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၇ ရက္ေန႔မွစ၍ နတ္ညီလာခံမ်ား၊ တက္ပြဲမ်ား စတင္က်င္းပၿပီး လျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ခ်ိဳးေရေတာ္ သုံးပြဲေတာ္၊ လကြယ္ေန႔တြင္ ထိန္ ခုတ္ပြဲ၊ မယ္ေတာ္ပို႔ပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ၿပီး သံဃာေတာ္မ်ားကို စာေရးတံမဲႏွင့္ ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလႉကာ ပြဲေတာ္ပိတ္သိမ္းသည္ ဟု သိရသည္။

အမရပူရၿမိဳ႕၊ ငယ္တိုးေက်းရြာတြင္ က်င္းပေသာ အဆိုပါ ပြဲေတာ္သို႔ မႏၲေလးမွ အမ်ားဆုံး သြားလာၾကလ်က္ ရွိကာ အမွတ္ ၈ ဘတ္စကားလိုင္း၊ စစ္ကိုင္း-မႏၲေလး ကားလိုင္းမ်ား အျပင္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ားျဖင့္ လည္း အမ်ားဆုံး သြားေရာက္ၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ ေရွးယခင္က ရတနာ့ဂူပြဲေတာ္သို႔ မႏၲေလးမွ ႏြားလွည္းမ်ားျဖင့္ ၿမိဳ႕လုံးကၽြတ္နီးပါး သြားေရာက္ၾကၿပီး ေတာင္သမန္အင္းေစာင္း မယ္ဇယ္ပင္တန္းတြင္ လွည္းဝိုင္းႀကီးမ်ား စခန္းခ် ရပ္နားၿပီး ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္၊ ဝိုင္းဖြဲ႕ဆိုတီး ကခုန္ကာ ေတာင္သမန္အင္း၊ ငယ္တိုးေခ်ာင္းမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ငွက္သမၺန္မ်ားျဖင့္ နတ္နန္းမ်ားသို႔ တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါး သြားေရာက္ေလ့ရွိသည္။

သမိုင္း
ရတနာ့ဂူပြဲေတာ္တြင္ အဓိက ျဖစ္ေသာ ရတနာ့ဂူ ေစတီေတာ္ကို သကၠရာဇ္ ၇၄၂ ခု အင္း၀ဘုရင္ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ တည္ထားခဲ့ၿပီး ဘုရားပြဲေတာ္ က်င္းပခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၃၀ ခန႔္ ရွိခဲ့ၿပီး နတ္ပြဲကိုမူ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၈၅ ခုႏွစ္၊ ဘႀကီးေတာ္ မင္းလက္ထက္ အမရပူရၿမိဳ႕ မီးႀကီးေလာင္စဥ္ ျပည္သူအမ်ား စိတ္ႏွလုံး မသာယာေသာေၾကာင့္ ေသာကေျပေပ်ာက္ေစရန္ နန္းမေတာ္မယ္ႏုႏွင့္ ေမာင္ေတာ္ စလင္းစားေမာင္အိုတို႔ ဦးစီးၿပီး ေရႊဖ်င္းညီေနာင္ ေတာင္ျပဳန္းမင္းႏွစ္ပါး ပြဲၿပီးခ်ိန္ ပုပၸါးမယ္ေတာ္ႀကိဳပြဲ၊ ရတနာ့ဂူဘုရား ပြဲမ်ားအျဖစ္ တည္ထြင္ၿပီး နတ္ပြဲမ်ား က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာ သိရွိရသည္။

ေရွးအစဥ္အဆက္လွည္းမ်ား၊ ေလွမ်ားႏွင့္ က်င္းပခဲ့သည့္ ရတနာ့ဂူ ပြဲေတာ္တြင္ ပြဲေတာ္ အမွတ္အသားပမာ ယခုထက္တိုင္ က်န္ရစ္ဆဲ လကၡဏာမ်ားမွာ ငွက္သမၺန္၊ နတ္ဆိုင္း၊ အုန္းပြဲငွက္ေပ်ာပြဲ၊ ကေရကရာမုန႔္၊ မုန႔္ေခါင္းအုံး၊ ေရွာက္ပန္းသီးႏွင့္ ေက်ာက္ပန္းေခြမ်ားမွာမူ အထင္အရွား ရွိေနေသးေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။